De zon schijnt en ik zit huilend achter de laptop
Ik kijk verslagen om me heen. Mijn oog valt op de backpack die ik 3 dagen geleden al had moeten uitpakken en alle andere troep die de toegang tot de bank blokkeert.
Zucht.
Met een wc-papiertje veeg ik de tranen weg en zoek ik een spiegel op.
Mijn huid is nog een beetje gebruind van mijn workation naar Spanje. Dat is op ’t moment wel het enige positieve wat er nog over is van dat vrije gevoel dat ik had op workation: mijn haar hangt slap om mijn gezicht en ik hen wallen.
Is dit nou ondernemen?
Ik werkte aan 7 website opdrachten tegelijk en de aanvragen bleven binnenstromen. Toch liep mijn bankrekening leeg. En voelde ik me alles behalve vrij. 😆
De eerste maanden als ‘fulltime ondernemer’ in 2021 waren alles behalve rozig en het was niets van wat ik me erbij had voorgesteld.
Toch was ik, door alle stress en verdriet heen, gelukkiger dan ooit.
Want ik deed ’t gewoon.
Ondernemen. 😎
Als ik een ding heb geleerd is het wel dat je het soms gewoon moet laten stromen.
Huil even achter je laptop.
Baal gewoon even HEEL HARD.
Vind het even heel zielig van jezelf.
Raap jezelf dan weer op, en ga door.
YOU. GOT. THIS. 💥
(inmiddels tik ik de 3 jaar fulltime ondernemen aan, en heb ik deze reminder zo af en toe ook nodig #instareality 😆)
Joe joeee!
